Szerokość geograficzna, na której leży Polska, wymusza na portach lotniczych szczególną ostrożność i wprowadzenie odpowiednich procedur w zmiennym okresie jesienno-zimowym. Dzieje się tak dlatego, że warunki atmosferyczne, takie jak silne wiatry, marznące opady deszczu, czy bardzo ograniczające widoczność mgły, mogą wpłynąć negatywnie na funkcjonowanie portu. Nie tylko zagrażają licznymi opóźnieniami, ale również mogą zmniejszyć bezpieczeństwo podniebnych podróży.

W okresie zimowym największym problemem dla lotnisk jest zadbanie o odpowiednią szorstkość na pasie startowym, która jest niezbędna, aby samolot mógł bezpiecznie wylądować. W znacznym stopniu mogą zmniejszyć ją oblodzenia, szron, szadź, gołoledź oraz opady śniegu i deszczu. Badania szorstkości przeprowadzane są więc regularnie, a o ich wynikach informowani są piloci. To oni decydują, czy droga jest wystarczająco bezpieczna, aby na niej wylądować.

Jak radzą sobie lotniska z brakiem szorstkości na pasie? Przede wszystkim muszą reagować odpowiednio szybko, ponieważ wymaga to wcześniejszego pokrycia pasa odpowiednimi substancjami chemicznymi. Lotnisko w Modlinie korzysta wyłącznie z substancji, które posiadają atesty Instytutu Technicznego Wojsk Lotniczych.

Drugim dużym problemem, z którym muszą zmierzyć się pracownicy lotniska jest zadymka śnieżna. Jest to połączenie obfitych opadów śniegu i silnych wiatrów. Wymaga ona niemalże nieustannego oczyszczania pasa startowego. W tym celu została ustalona odpowiednia konfiguracja, w której pojazdy obsługi lotniskowej mają jeździć po pasie, aby proces oczyszczania przebiegał jak najsprawniej. Aby lotnisko działało odpowiednio, droga startowa oczyszczana jest w przerwach między operacjami lotniczymi oraz o świcie.

Na lotnisku odladzane są w szczególności: droga startowa, droga kołowania, płyta postojowa, wewnętrzne drogi samochodowe, dojazdowe oraz pozostałe płyty postojowe utwardzane. Oczywiście odladzane są także samoloty, a służą do tego specjalne wysięgniki.